Translate

Wednesday, October 10, 2018

वासाची किंमत (बौद्धिक गोष्ट)

                                      वासाची किंमत

    कुंदापूरजवळच्या उंबराच्या वाडीत शिवानी राहायची. आठ-नऊ वषाॅची शिवानी, होती भारी चतुर. शाळा, घर, शेत व बाजार येथील मुले-माणसे, सगळेच तिच्यावर खूूश असायचे. रविवारी कुंदापूरचा आठवडी बाजार भरायचा. शेतातील भाजी विकायला शिवानीचे आईबाबा जायचे. सुट्टीमुळे सोबत शिवानीही जायची.



हलवाई तिच्याकडे पाहत होता. तो गल्यावरुन उठून शिवानीकडे आला.



पैसे दिले पाहिजेत, म्हणून हलवाई ओरडू लागला. हळूहळू लोकांची गर्दी जमली.


 

शिवानीला काहीतरी सुचले. "ठिक आहे, थांबा. मी पैसे घेऊन येते" ,असे म्हणून गर्दीतून वाट काढत ती आईबाबांकडे निघाली.


 

हातातली चिल्लरची पिशवी वाजवली. एकदा,दोनदा,तिनदा.... खुळखुळ आवाज आला. गर्दीतले लोक शांत होऊन एेकत होते.



         ***   समाप्त  ***

No comments:

Post a Comment

Nice Blog