Translate

Thursday, October 11, 2018

बाबूची इजार

                                          बाबूची इजार

        रत्नागिरी गावचा बाबू शांत व कष्टाळू शेतकरी होता. आपण भलं आणि आपलं काम भलं असा त्याचा स्वभाव होता. सगळ्या गावात त्याच्या या स्वभावाची चर्चा होत असे. सकाळी लवकर शेतात जायचं आणि दिवसभराचं काम आटोपून संध्याकाळी घराकडे यायचं आणि घरी आल्यावर आपल्या मुलीशी खेळायचं. कट्टयावर चक्कर मारायची अन जेवायच्या वेळी पुन्हा घरी यायचं, असा त्याचा दिनक्रम !
          सावळा रंग, शिडशिडीत अंगकाठी, अन नाकासमोर चालणारा बाबू. एकावषीॅ पिकपाणी बरं झाल्यावर बाबूनं कुटुंबासाठी नवे कपडे अन स्वत:साठी इजार शिवली. धोंडूमामांनी कपडे शिवले खरे, पण त्यांचा अंदाज जरा चुकला ! पुढे...

 

 

 

 

           आईने इजार एका कोनाडयात फ़ेकली. बाबू हिरमुसला होऊन शेताकडे गेला.
                                                                                                        बाबुची बायको इजारीचे पाय कापते
                                                                                                          अन दुमडून टाके घालते. 
 

बाबुची बहिण इजारीचे पाय कापते. दुमडून टाके घालते.
 
                                                                                              बाबुची आई इजारीचे पाय कापते                                                                                                अन दुमडून टाके घालते.  
  
                                                                                                       बाबू इजारीचे पाय चार बोटं कापतो व
                                                                                                                 टाके घालतो.

 
                                                                                                
                                                                                                सगळेजण आश्चयाने पाहतात.
 


                                       *** समाप्त ***